Η Αγία Τριάδα & το νησί του Μίνωα

το βιβλίο από όπου προέρχεται το κείμενο

Πρωτότυπο κείμενο:

Μινώα ή Μίνωα, νησίς κειμένη εγγύτατα της στεριάς κατά το προς ανατολάς μέρος της Νισαίας, του επινείου των Μεγάρων, ή νησίς αύτη έκειτο τοσούτον εγγύς της ηπείρου, ώστε ο Στράβων λέγει αυτήν ακρωτήριον μετά τας Σκιρωνίδας πέτρας, και προσεπιφέρει ότι και η Νισαία αυτή εκαλείτο το πάλαι Μινώα.

Η Μινώα ην μία των πέντε Μεθουρίδων ή Μεθουριάδων νήσων. Μεθουρίδες ή Μεθουριάδες πέντε νησίδες κείμεναι προ του μεταξύ Νισαίας και Αττικής διαστήματος – εκ των νησίδων ταύτων η Μινώα ην το πλησιέστατον τη Νισαία.

Ο Μίνως εν τω προς Νίσον πολέμω, παρά την νήσον ταύτην είχε ελλιμενισμένον το ναυτικόν των Κρητών, εξ ου βεβαίως και η ονομασία Μινώα.

Κατά το πεμπτον έτος του Πελοποννησιακού πολέμου οι Αθηναίοι υποτάξαντες την Λέσβον, στρατηγούντος Νικίου του Νικηράτου, εστράτευσαν κατά της Μινώας ην οι Μεγαρείς μετεχειρίζοντο ως φρούριον, οικοδομήσαντες εν αυτή πύργον. Ο Νικίας ήθελε να καταστήση φυλακήν Αθηναίων εν Μινώα, ωστέ ουχί πλέον από Βουδόρου και Σαλαμίνος, αλλ’ απ’ αυτής ως από εγγυτέρου μέρους να επιτηρώσι τους Πελοποννησίους, ώστε ούτε να εκπλέωσιν εκείθεν λανθάνοντες και να εκπέμπωσι τριήρεις και ληστάς ως πρότερον, ούτε ουδέν να εισκομίζωσιν εις τους Μεγαρείς.

Διό ελών πρώτον εκ της θαλάσσης δια μηχανών δύο πύργους της Νισαίας προέχοντας, και ελευθερώσας τον είσπλουν τον δια της νήσου, ετείχισεν είτα και το κατά την ξηράν μέρος, αφ’ ου διά γεφύρας επί έλους εδύνατο να βοηθή την νήσον. Αποπερατωθέντων δι τούτων εν ολίγαις ημέραις, έκτισε και επί της νήσου τείχος, και εγκαταλιπών φρουράν, ανεχώρησε.

Κατά το δε όγδοον έτος του αυτού πολέμου, εχόντων την Νισαίαν των Πελοποννησίων, οι Αθηναίοι έπλευσαν διά νυκτός εις Μινώαν μετά εξακοσίων οπλιτών υπό στρατηγόν τον Ιπποκράτην, και καθήσαντες εις τάφρον πλησίον των τειχών, έκτιζον αυτό διά πλίνθων. Και τότε εκ προδοσίας τινών Μεγαρέων και εκ στρατηγήματος ηνεώχθησαν αι πύλαι και εισέδραμον οι Αθηναίοι και οι μετ’ αυτών Πλαταιής εις τα μακρά τείχη.

Μεταφρασμένο κείμενο με τη βοήθεια ΑΙ:

Η Μινώα ήταν νησί που βρισκόταν πολύ κοντά στην ηπειρωτική χώρα, στο ανατολικό μέρος της Νισαίας, κοντά στην περιοχή των Μεγάρων. Το νησί αυτό βρίσκονταν τόσο κοντά στην ηπειρωτική χώρα, ώστε ο Στράβων το αναφέρει ως ένα ακρωτήριο μετά τις Σκιρωνίδες πέτρες και προσθέτει ότι και η Νισαία καλούνταν παλαιότερα Μινώα.

Η Μινώα ανήκε στις πέντε Μεθουρίδες ή Μεθουριάδες νήσους. Οι Μεθουρίδες ή Μεθουριάδες ήταν πέντε μικρά νησιά που βρίσκονταν στο χώρο μεταξύ της Νισαίας και της Αττικής. Από αυτά τα νησιά, η Μινώα ήταν το πιο κοντινό στη Νισαία.

Ο Μίνως, κατά τον πόλεμο κατά του Νίσου, είχε αγκυροβολήσει το ναυτικό των Κρητών σε αυτό το νησί, από όπου προέρχεται και η ονομασία "Μινώα".

Κατά το πέμπτο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, οι Αθηναίοι κατέκτησαν τη Λέσβο και με στρατηγό το Νικία, γιο του Νικάρατου, επιτέθηκαν στη Μινώα, όπου οι Μεγαρείς είχαν κτίσει ένα φρούριο με έναν πύργο. Ο Νικίας επιθυμούσε να μετατρέψει τη Μινώα σε φυλακή των Αθηναίων, έτσι ώστε αυτοί να μπορούν να παρακολουθούν τις ενέργειες των Πελοποννησίων από πιο κοντινή απόσταση, αντί για το Βουδώρο και τη Σαλαμίνα, αλλά και να τους αποτρέψει να εκπλέουν από τη Μινώα κρυφά στέλνοντας τριήρεις και ληστές, όπως συνέβαινε προηγουμένως, αλλά και να  αποτρέψει την εισαγωγή οποιωνδήποτε αγαθών στους Μεγαρείς μέσω της Μινώας.

"Διό ελών πρώτον εκ της θαλάσσης δια μηχανών δύο πύργους της Νισαίας προέχοντας" - Ο Νικίας πρώτα απ' όλα χρησιμοποίησε μηχανές πολέμου για να κατασκευάσει δύο πύργους στη Νισαία. Αυτοί οι πύργοι, πιθανότατα επί του παράλιου τμήματος της πόλης, ήταν απαραίτητοι για να ελέγχει το λιμάνι ή να παρακολουθεί τις ενέργειες στη θάλασσα. "ελευθερώσας τον είσπλουν τον δια της νήσου" - Στη συνέχεια, ελευθέρωσε την είσοδο από τη θάλασσα μέσω του νησιού. Αυτό σημαίνει ότι ίσως απέκοψε προσωρινά τη σύνδεση μεταξύ του νησιού και της ηπειρωτικής χώρας για στρατηγικούς λόγους. "Ετείχισεν είτα και το κατά την ξηράν μέρος" - Στη συνέχεια, αρχίζει να οχυρώνει το μέρος της ξηράς, δηλαδή το τμήμα του νησιού που συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα. "Αφ’ ου διά γεφύρας επί έλους εδύνατο να βοηθή την νήσον" - Μετά την οχύρωση, ήταν δυνατόν να βοηθά το νησί από την ξηρά μέσω μιας γέφυρας. Αυτές οι ενέργειες ενίσχυσαν την άμυνα της Μινώας και επέτρεψαν στον Νικία να ελέγχει την κατάσταση σε αυτό το σημαντικό στρατηγικό σημείο.

Αριστερά ο Νικίας, δεξιά ο Ιπποκράτης

Όταν ολοκλήρωσε αυτές τις ενέργειες σε λίγες ημέρες, έχτισε τείχος γύρω από το νησί και, αφού άφησε φρουρά, αποχώρησε.

Κατά το όγδοο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, όπως περιγράφεται, οι Αθηναίοι, ενώ οι Πελοποννήσιοι είχαν καταλάβει τη Νισαία, αποφάσισαν να επιτεθούν στη Μινώα. Αυτό έγινε με μια νυχτερινή επιδρομή και συγκεκριμένα με τη χρήση ενός στρατιωτικού δυναμικού που αποτελούνταν από 600 οπλίτες υπό την ηγεσία του στρατηγού Ιπποκράτη. Αυτή η ενέργεια ήταν πιθανότατα μια απόπειρα να ανατρέψουν την πελοποννησιακή κυριαρχία στην περιοχή εκείνη, κλειδί για τον έλεγχο του πελοποννησιακού στόλου στον Κορινθιακό κόλπο.

Με την περιγραφή "καθήσαντες εις τάφρον πλησίον των τειχών, έκτιζον αυτό διά πλίνθων", υπονοείται ότι οι επιτιθέμενοι (πιθανώς οι Αθηναίοι υπό τον Ιπποκράτη) κάθισαν κοντά στα τείχη της Μινώας και άρχισαν να χτίζουν τείχη γύρω από αυτήν χρησιμοποιώντας πλίνθους.

Αυτή η ενέργεια πιθανώς είχε ως στόχο την ενίσχυση της θέσης τους και τη δημιουργία πρόσθετης προστασίας για την προετοιμασία της επόμενης φάσης της επίθεσης ή για τη διατήρηση της κατάληψης της περιοχής σε περίπτωση αντεπίθεσης.

Ακολούθως, λόγω προδοσίας ορισμένων Μεγαρέων και με τη χρήση ενός στρατηγήματος, οι πόρτες άνοιξαν και οι Αθηναίοι, μαζί με τους συμμάχους τους από την Πλαταιές, μπήκαν στα μακρά τείχη."